سالگرد ازدواج و سفر به ژاپن

آمدنمان به ژاپن دقیقا ده روز پس از مراسم عروسی مان در شهریور هشت سال پیش علاوه بر اینکه به یادآورنده خاطرات زیبای سالهای زندگی مشترکمان است، همزمان سالشماری است از حضور نسبتاً طولانی ما در این کشور آفتاب تابان. هشت سال معادل ربع عمر من، در کشوری که نظم، قانون و ادب و احترام برایمان به عنوان یک خارجی در این کشور وجود داشت و از هم اکنون به این فکرم که تا هفت هشت ماه دیگر که به ایران بر میگردیم با چه جوی روبرو خواهیم شد و چقدر طول می کشد تا با فضای موجود در آن انس بگیریم. اتفاقاً دو هفته پیش فرصتی بوجود آمد تا ضمن یک سفر کاری - کنفرانسی در شهر توکیو با تعدادی از دوستان قدیمی که همینک ساکن این شهر پر هیاهو هستند، دیداری تازه کنیم و خاطرات گذشته را مرور کنیم. نکته جالب در این دیدارها هنگامی بود که بحث به آینده کاری یا شغلی می رسید و تاکید اکثر دوستان مبنی بر عدم بازگشت به ایران بدلیل شرایط سیاسی، اجتماعی، اقتصادی حاکم و عدم وجود امنیت اجتماعی. به هر حال با وجود اکثریت نقل قول ها و مباحث منفی پیرامون این موضوع چه از طرف افراد داخل ایران و یا خارج ایران، شخصاً فکر می کنم که این مورد بازگشت یک مسأله و تجربه کاملا شخصی است که هر کسی با توجه به شناخت از ظرفیت ها ، توانایی ها و کارایی خودش بایستی تصمیم گیری کند. با تمام این حرفها امیدوارم که نهمین سالگرد ازدواجمان را در خانه شخصی مان در ایران باشیم و بتوانیم از تجربیات ، دانش و اگاهی که در طول مدت حضور در ژاپن آموختیم، استفاده بهینه کنیم.